Życie ... ?

Jestem nowa. Na początku pewnie mi nie będzie szło to całe pisanie no ale nie zrażajcie się czy coś. Bede ogólnie pisac o tym co mi chodzi po głowie lub nie daje mi spokoju i chce to poprostu komus powiedzieć czy tam napisać . Nie patrzcie na moje błędy ortograficzne i tak dalej bo nie przywiązuje do tego aż takie wagi . Piszcie co ewentualnie mogę robic inaczej . Ta ''opowieść'' niezbyt mi wyszła bo mam słabą wene twórczą ale bede sie starać . A więc ...



Niezastanawiając sie energicznym ruchem wzięłam kurtke i uciekłam z całej sytuacji w której sie znalazłam . Było juz dość ciemno i mocno padał deszcz . Wkurzona a zarazem przemoczona do suchej nitki wracałam powoli do domu . Po drodze ominęłam ulubioną kawiarenke mojej mamy która już o tej porze był dawno zamknięta . Nieopodal dalej znajdował sie miejski park przez który nie lubiałam przechodzic sama a na dodatek było ciemno . Mijając zabrudzone ławki i poprzewracane śmietniki zastanawiałam sie : jak moża zginąć przechodząc przez park ? Sama nie wiem czemu ale nurtowało mnie to pytanie a na plecach pojawiły mi sie zimne poty . Idąc kawałek dalej natknęłam sie na dwóch chłopaków, którzy tego samego dnia byli w tej samej knajpie co ja. Nie przecze że nie chciałam ich spotkać gdyż nie lubie ludzi którzy są tzw. dresiarzami . Zwalniając kroku skręciłam na wąską ścieżke obok której znajdował sie garaż . Było bardzo ciemno ale postanowiłam poczekać aż nieznajomi sobie pójdą . Po niespełna 10 min patrząc poza blaszak nie zobaczyłam nikogo , ucieszona zaczełam sie zbierać do dalszej drogi gdy nagle usłyszalam kroki które dobiegały nieopodal mnie . Przestraszona kucnęłam i założyłam na głowe kaptur żeby wrazie ewentualności mężczyzni mnie nie zauważyli . Siedząc skulana przy wejściu do garażu oparłam sie o drzwi które niefortunnie skrzypnęły . Niezastanawiając sie długo cofnęłam sie na sam tył błaszaka żeby mnie nie zobaczyli . Przerażona patrzyłam na drzwi które powoli zaczęły sie otwierać . Po chwili usłyszłam pytanie :
* jest tu kto ?
Z nerwów nie wiedziałam co robic ale postanowiłam sie nie odzywac gdyż panicznie sie bałam . Pare sekund po tym jak padło pytanie ktos gwałtonie chwycił mnie za kurtke i mocno pociągnął . Nie wiedzłam co sie dzieje . Błam sie . Słyszałam rozmowy , potem olbrzymi hut i odleciałam . Gdy otworzyłam oczy znajdowałam sie w sali która była cała biała . Byłam ubrana w białą sukienke może to była piżama a może mi sie poprostu wszystko wydawało ? W myśłach próbowałam odtworzyc cały przebieg wydarzeń ale mało co pamiętałam . Nie mogłam sie na niczym skupic strasznie bolała mnie głowa i byłam oszołomiona całym tym zajściem . Bałam sie wykonac jaki kolwiek ruch gdyż masywne łańcuchy którymi byłam przypięta do ściany wydawały strasznie głosnie dzwięki , które mógł ktos usłyszeć i do mnie przyjśc . Nie chciałam tego . Chiałam być w domu . Brakowało mi mamy , taty , moich bliskich . Uświadomiłam sobie że wszystko stracilam i jestem niczym . Siedząc tak jeszcze dłuższy czas w sali  usłyszałam kroki i zobaczyłam mężczyzne . Był wysoki , dobrze zbudowany ,z wyglądu twarzy był grozny i był dresiarzem . Przestraszyłam sie że będzie chaił mi zrobic jeszcze większą krzywde niż wyrżadził mi teraz . Podszedł do mnie i zaczał mi zadawać pytania . Nie chciałam z nim rozmawiac bałam sie go . Bardzo sie złościł że mu nieodpowiadam i dostałam pare rzay po twarzy . Po 20 min mężczyna opóścił sale a ja zostałam sama pobita z krwawiącym nosem . Kolejne dni był podobne . Chiałam sie zabić ale nie miałam jak i czym . Mężczyzna przychodził do mnie codziennie ale któregoś dnia wychodząc upuścił mały podręczny nożyk . Pod koniec dnia trzymając nożyk w rękach chciałam sie zabić żeby nie cierpieć . Zastanawiałam sie czy jak to zrobie bede miec lepsze życi .? To byla ostatnia rzecz o której pomyśłałam i to zrobiłam .......